معناشناسی توصیفی «سماوات» در قرآن

نویسنده: جعفر نکونام

نام مجله: پژوهش دینی

سال و شماره انتشار: سال پنجم، بهار 1384 - شماره 9 (22 صفحه - از 63 تا 84)

آدرس اینترنتی: http://fa.journals.sid.ir/ViewPap

رتبه مقاله: علمی - پژوهشی

چکیده

در قرآن کریم در آیات بسیارى از تعدد آسمان‏ها (سماوات) سخن رفته است. در خصوص این آیات براثر پیش‌فرض‌های متفاوت دیدگاه‏هاى مختلفى به هم رسیده است که در این مقاله تلاش مى‏شود، یکى از پیش‌فرض‌ها بررسى و مدلّل گردد و دیدگاه متناسب با آن تقریر شود. بررسى‏ها در این مقاله نشان مى‏دهد که مراد قرآن کریم از «سماوات» همین آسمان مشهود بشر است که در آن ابر و باران، شب و روز، و ماه و خورشید و ستارگان قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

سماوات، ارضون، زبان قرآن، فرهنگ، فصاحت و بلاغت، نشانه‌های الهی

براي مشاهده متن کامل مقاله و توضيحات بيشتر اينجا را کليک کنيد