مناسبات امام رضا (ع) با فرق شیعی غیر امامیه

نویسنده: زهرا بختیاری

اساتید راهنما: نعمت‌الله صفری فروشانی

اساتید مشاور: حسین ایزدی

مقطع: فوق لیسانس

سال دفاع: 1389

مکان دفاع: دانشگاه باقرالعلوم (ع)

چکیده

در طول دوره‌ی حضور ائمه معصومین (ع) از امام علی (ع) تا امام دوازدهم (عج)، شیعیان نیز مانند دیگر گروه‌های اسلامی، بنا به دلایل مختلف، به فرق گوناگونی تقسیم شده و انشعاباتی یافتند؛ ظهور و بروز چشم‌گیر فِرق شیعی را می‌توان پس از شهادت امام حسین (ع) دانست، و ادامه‌ی تفرّق و فرقه فرقه شدنِ شیعیان را در زمان سایر امامان معصوم (ع) شاهدیم كه البته این فرقه‌ها در دوره‌های دیگر امامان، بعضی مضمحل، نابود یا كمرنگ می‌شدند؛ و از آن طرف، فرق دیگری جان گرفته و به وجود می‌آمدند. زمان امام رضا (ع)، یكی از دوران‌هایی است كه فعالیت فِرق شیعی، هم از لحاظ كمیت و هم كیفیت به اوج خود رسیده بود؛ در این زمان شاهد فِرق مختلف زیدیه، اسماعیلیه، فطحیه و غالیان (كه از دوره‌های قبل به این دوره رسیده بودند) و نیز فرقه‌ی نوظهور و خطرناك «واقفیه» (كه در زمان خودِ آن حضرت، یعنی پس از شهادت امام موسی كاظم (ع) شكل گرفته بود) هستیم. ائمۀ معصومین (ع) در طول تاریخ حضور خود، تلاش‌های زیادی را برای هدایت منحرفانِ از راه اصلی و نیز نیفتادن سایرین در دام انحراف انجام دادند؛ در این راستا امام رضا (ع) نیز تلاش‌های گسترده‌ای را انجام داد، كه بررسی این تلاش‌ها و در واقع نوع برخورد و تعامل و مناسبات امام (ع) در مقابل فرق مختلف شیعی، موضوع پژوهش حاضر می‌باشد. آن حضرت در برخورد با فرق مختلف شیعی، رفتار یكسانی نداشتند؛ و با فرق خطرناك واقفیه و غلات، شدیدترین برخورد و مبارزه، ولی در مقابل فرقه‌ی فطحیه برخورد ملایم و مداراگونه را در پیش گرفتند، همچنین رفتار آن حضرت در برابر زیدیه، حاكی از نوعی بی‌اعتنایی و بی‌طرفی همراه با نهی از قیام است، كه البته این تفاوت برخوردهای امام (ع) با فرق مختلف، ناشی از تفاوت این فرقه‌ها از جهات گوناگون، مثل تفاوت آموزه‌ها، فعالیت‌ها و میزان خطر آنان بوده است، كه سعی شده در ضمن پرداختن به چگونگی تعامل امام (ع) با این فرق، به این علل هم توجه شود.

کلیدواژه‌ها

امام رضا (ع)، مناسبات، فرق شیعی، زیدیه، اسماعیلیه، فطحیه، واقفیه، غالیان.

برای اطلاعات بیشتر و مشاهده فصول و مقالات مرتبط با پایان‌نامه اینجا را کلیک کنید.