اصول اخلاق اجتماعی در اندیشه علامه طباطبایی (قدس سره)

نویسنده: طیبه غلامی

اساتید راهنما: معصومه موحدنیا

مقطع: فوق لیسانس

سال دفاع: 1392

مکان دفاع: دانشگاه قم

چکیده

هدف این تحقیق، پژوهش در آرای اخلاقی علامه طباطبایی (قدس سره)، درباره اخلاق اجتماعی است. بر این مبنا، برای ارائه تصویر بهتر از اخلاق اجتماعی، به اخلاق فردی نیز توجه شده است. در اندیشه علامه طباطبایی اخلاقیات پیوند عمیقی با دین دارد. فرضیه محوری این پژوهش در باب اخلاق اجتماعی این است که مالکیت مطلق از آن خداست و به‌تبع آن، انسان‌ها مالکیتی اعتباری بر خودشان و دیگران دارند. تلاش این پژوهش بر این است که بر اساس مالکیت یاد شده نظام اخلاقی علامه طباطبایی تبیین شود که در پرتو آن بتوان درست و نادرست رفتار انسان را تبیین و توجیه نمود. مالکیت مطلق خداوند لوازمی را در پی دارد که بر اخلاق تأثیر به سزایی دارد. لوازمی مانند توحید، ولایت و عزت. این لوازم اموری هستند که در داوری اخلاقی موثرند. این داوری در حوزه اجتماع موجب عناوین اخلاقی خاصی می‌شود مانند احترام به مؤمن، حرمت غیبت، تجسس، خیانت، زنا، از یک‌سو و از سوی دیگر همدلی و همیاری مؤمنان با جهاد، انفاق و رزق حلال و در نهایت امر به معروف و نهی از منکر و صرفه‌جویی و ... .

کلیدواژه‌ها

علامه طباطبایی، اخلاق، اخلاق اجتماعی، نظام اخلاقی، مالکیت مطلقه خداوند.

برای اطلاعات بیشتر و مشاهده فصول و مقالات مرتبط با پایان‌نامه اینجا را کلیک کنید.