فقرزدایی در سیره معصومان(ع)، عنوان پروژه موظفی پژوهشی حجت الاسلام محمدحسین علی‌اکبری؛ محقق گروه فرهنگ و تمدن اسلامی پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی است که در سال 95 در حال پژوهش می باشد. در ادامه گزارشی از وضعیت این پروژه جهت اطلاع محققان و پژوهشگران می آید.

فقر و تهیدستی، همچنان از مهم‌ترین مشکلات جوامع بشری است و جهان متمدن امروز، بیش ازگذشته شاهد پیامدهای تلخ و ناگوار آن است و کاهش و علاج آن را می‌طلبد. این پژوهش سعی دارد با بررسی سیره‌ی حضرات معصومان(ع) و تبیین شیوه‌ها و راهکارهای مختلف آنان در فقر زدایی،  به این پرسش پاسخ دهد که معصومان(ع) در کاهش و علاج فقر، چه شیوه‌ها و راهکارهایی را اتّخاذ کرده‌اند.

البته به‌لحاظ این‌که پاسخ به پرسش برخاسته از اذهان جامعه‌ی مبتلای به فقر و آثار مخرب آن – که در پی علاج و رهایی از پیامدهای آن از مطمئن‌ترین شیوه و راهکارهاست –  جز با بیان و بررسی عملکرد معتمدترین فعّالان در عرصه‌ی فقرزدایی معقول و مقدور نبود، تحقیق درموضوع ضروری نمود و با تبیین و بررسی سیره‌ی حضرات معصومان – از پیامبر (ص) تا امام عسکری(ع)- به این ضروت پاسخی هرچند ناقص و ناچیز گفته شد و در فصول سه‌گانه‌ای سامان یافت. در فصل اول آن به تبیین و تعریف مفاهیم و بیان انواع و اقسام، عوامل و آثار آن، پرداخته شده و با نگاهی به اوضاع و شرایط مالی معصومان(ع) و شیوه‌های اتخّاذی حضرات آنان در فقرزدایی، پایان یافته است. در فصل دوم، سیره‌ی فردی معصومان(ع) در فقر زدایی با کسب درآمد از منابع خصوصی وعمومی به ضمیمه‌ی راهکارهایی در کسب و جلب درآمد وهمچنین سیره‌ی فردی آنان در فقرزدایی با مصرف درآمد در مصارف آن، موررد بر رسی قرار گرفته است. فصل سوم نیز به سیره‌ی حکومتی معصومان(ع) در فقرزدایی با کسب درآمد از منابع درآمدی عمومی، جلب و هدایت در آمد و مصرف در مصارف بایسته‌ی آن اختصاص یافته است.