شماره 91 فصلنامه علمی پژوهشی کلام اسلامی ویژه پاییز 1393 به صاحب‌امتیازی حضرت آیت‌الله سبحانی از سوی مؤسسه تعلیماتی تحقیقاتی امام صادق علیه‌السلام چاپ و روانه بازار شد.

در این شماره شش مقاله با عناوین زیر مورد تحقیق و بررسی قرار گرفتند: «تقریرهای سینوی برهان صدیقین» به قلم محمدرضا امامی‌نیا، «نقش انسان در شرور طبیعی از نگاه وحی و عقل الهی» تالیف علی ربانی گلپایگانی، «روایت امام زنده ظاهر و غیبت امام دوازدهم» تالیف جواد جعفری، «ابن تیمیه و روایت الصدیقون ثلاثه» تالیف سید حسن آل مجدد شیرازی و سید محمدعلی میرصانعی، «دین و پیشرفت؛ ناساز یا همساز؟» نوشته حمید رضا شاکرین و «روش شناسی کلامی شیخ مفید» تالیف عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی و حسین صدیقی.

علی ربانی گلپایگانی در مقاله خود می‌نویسد: «حوادث جهان، از این حیث که انسان از آنها بهره‌مند یا متضرر و متألم می‌شود، به دو دسته خیرات و شرور تقسیم می‌شوند. از منظر قرآن کریم و روایات اسلامی، باورها، خلقیات و اختیارهای خوب یا بد انسان، در خیر یا شر بودن حوادث طبیعی و اجتماعی مؤثر است.

حوادث ناگوار طبیعی و اجتماعی پی آمد عقیده یا اخلاق یا رفتار ناروا و ناشایست انسان‌ها است و فلسفه آن نسبت به آنان متنبه ساختن و بازگشت آنها به صراط مستقیم هدایت است، اما نسبت به صالحانی که احیانا مرتکب گناهانی شده‌اند پالایش و پیرایش نفوسشان از آلودگی‌های گناهان و پیدا کردن شایستگی لازم برای ورود به مقام قرب ربوبی است و فلسفه آن نسبت به اولیاء خاص خداوند که از مقام عصمت برخوردارند، رفعت مقامات عالیه انسانی، دفع توهم الوهیت و ربوبیت در مورد آنان و مایه تسکین و آرامش روحی برای پارسایان مبتلا به مصایب و ناملایمات بسیار است.

عقل، درباره امکان این آموزه وحیانی کمترین تردیدی ندارد، چنان‌که با الهام گیری از وحی و بر پایه برخی از اصول جهان شناختی می‌تواند تأثیر مثبت و منفی انسان در حوادث طبیعی را نیز تبیین کند. نکته درخور توجه این‌که تأثیر انسان در حوادث طبیعی، در طول اسباب و علل طبیعی قرار دارد و با نظام علی و معلولی حاکم بر جهان طبیعت، به هیچ وجه ناسازگار نخواهد بود».

جواد جعفری در مقاله خود نوشت «امامیه را عقیده بر این است که بدون امام عجل‌الله تعالی فرجه حجت خداوند بر مردم تمام نمی‌شود؛ بنابراین همیشه امامی به عنوان حجت خداوند روی زمین وجود دارد و زمین هرگز خالی از حجت نمی‌ماند؛ اما این امام عجل‌الله تعالی فرجه همیشه لازم نیست آشکار باشد بلکه ممکن است پنهان از مردم زندگی کند. روایات معتبر و متعددی این مطلب را به اثبات می‌رساند. در مقابل روایات معتبری وجود دارد که دلالت می‌کند امام در هر زمان باید ظاهر باشد. در ابتدا این دو دسته روایات، متعارض به نظر می‌رسند.

تحقیق حاضر درصدد جمع میان این نوع از روایات است. همچنین پاسخ دادن به احمدالکاتب که سعی در انکار وجود امام دوازدهم عجل‌الله تعالی فرجه دارد و به این احادیث استناد کرده است، ظاهر بودن امام هرگز نزد شیعه شرط امام نبوده بلکه احادیثی که دارای واژه «ظاهر» است، یا ناظر به حالت عادی جامعه مسلمانان است نه وقتی مورد غضب الهی قرار گیرند؛ یا معنای خاصی مانند «غالب» یا «معین» دارد و هرگز غیبت امام عجل‌الله تعالی فرجه را نفی نمی‌کند».